język ją świerzbi

См. также в других словарях:

• język [jęzor] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}świerzbi [swędzi] {{/stl 13}}{{stl 7}} ktoś ma nieodpartą chęć powiedzenia czegoś, ktoś ma trudności z utrzymaniem czegoś w tajemnicy : {{/stl 7}}{{stl 10}}Język mnie świerzbi, żeby mu powiedzieć, co o tym… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje …   Słownik frazeologiczny

• język — m III, D. a, N. językkiem; lm M. i 1. «narząd w jamie ustnej, składający się z elastycznych mięśni, pokryty błoną śluzową, mieszczący narządy smaku, biorący udział w ssaniu, żuciu i połykaniu pokarmów; u ludzi ponadto jeden z najważniejszych… …   Słownik języka polskiego

• świerzbić — 1. Język, posp. jęzor, ozór kogoś świerzbi, zaświerzbił «ktoś ma, miał trudną do opanowania chęć, żeby coś powiedzieć, zdradzić jakąś tajemnicę»: Widzę, że język ją świerzbi. Wreszcie nie wytrzymała: – I ty tak z nim mieszkasz? Bez ślubu?… …   Słownik frazeologiczny

• świerzbić — ndk VIa, świerzbićbi, świerzbićbił «być odczuwanym jako nieprzyjemne łaskotanie, wywołujące chęć drapania; swędzić, świerzbieć» Świerzbiące bąble. Świerzbiąca skóra. Plecy go świerzbiły. ◊ Język, posp. jęzor kogoś świerzbi «ktoś ma ochotę coś… …   Słownik języka polskiego

• świerzbieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIb, świerzbiećbi, świerzbiećbiał {{/stl 8}}{{stl 7}} być odczuwanym jako nieprzyjemne mrowienie, łaskotanie, powodujące natychmiastowy odruch, nieustanną chęć drapania; swędzieć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świerzbi… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jęzor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. a, Mc. jęzororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zgr. od rz. język w zn. 1.: Pies dyszał, wywiesiwszy różowy jęzor. Wywalić jęzor; w zn. 7.: Jęzory ognia, lawy. {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• jęzor — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym jęzorem zob. język 1. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z jęzorem zob. gęba 1. Chlapnąć jęzorem zob. chlapnąć. Jęzor kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Latać z jęzorem… …   Słownik frazeologiczny

• ozór — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym ozorem zob. język 1. Chlapnąć ozorem zob. chlapnąć. Mieć (za) długi ozór zob. długi 3. Ozór kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Rozpuścić ozór zob. rozpuścić. Strzępić (sobie)… …   Słownik frazeologiczny

• jęzor — m IV, D. a, Ms. jęzororze; lm M. y zgr. od język w zn. 1 Krowi, psi jęzor. ∆ geogr. Jęzor lodowca, lodowcowy «część lodowca górskiego spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ◊ rub. Lecieć, pędzić z wywieszonym jęzorem «biec szybko… …   Słownik języka polskiego

• swędzieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIb, swędziećdzi, swędziećdział {{/stl 8}}{{stl 7}} być odczuwanym jako nieprzyjemne podrażnienie skóry, łaskotanie, wywołujące chęć drapania : {{/stl 7}}{{stl 10}}Swędziało go całe ciało.{{/stl 10}}{{stl 18}}ZOB …   Langenscheidt Polski wyjaśnień